Γιατί η απληστία είναι σύνηθες φαινόμενο των ευκατάστατων ανθρώπων..

Απληστία συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας. Όταν όμως αυτή συνδιάζεται με διπροσωπία και πλασάρεται σε αγγελικό περιτύλιγμα, δεν έχει παρά να σου τη δώσει στα νεύρα! Στην ουσία όλοι είμαστε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και ερχόμαστε σε επαφή κυριολεκτικά από το πουθενά. Είναι λοιπόν στη φύση του κάθε ανθρώπου να γνωρίζει νέα άτομα και κουλτούρες αλλά να κάνει καινούριες παρέες, ένα παραπάνω όταν βρίσκεσαι σε ένα μέρος άγνωστο.

Παρέες ;Φιλίες ; Και η εμπιστοσύνη που χάνεται;
Δεν ξέρω αν είμαι παράλογη η απλά ανόητη και αφελής. Πάντως δεν περιφέρομαι με μία ταμπέλα στο μέτωπο που λέει : " έλα να με εκμεταλλευτείς γιατί μπορείς"! Όταν δίνεσαι σε ανθρώπους θέλοντας να τους γνωρίσεις και να τους ανοίξεις την καρδιά σου, δεν το κάνεις γιατί περιμένεις ανταπόδοση. Το κάνεις γιατί εσύ το θέλεις. Όταν όμως παίρνεις για αντάλλαγμα απογοήτευση και ψέμα ,τότε κοντεύεις να εκραγείς και θέλεις κάπου να ξεσπάσεις και να μιλήσεις. Απευθύνεσαι κατά συνέπεια σε άτομα που γνωρίζεις καλά και θέλεις να μοιραστείς την εκάστοτε προδωσία μαζί τους, περιμένοντας ίσως και μία συμβουλή.

Προσωπικά έχω ταρακουνηθεί ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα από άτομα που πρεσβεύουν την απλυστία. Φυσικά και τα έχω κάνει πέρα αλλά ένα πράγμα που πραγματικά με εξοργίζει είναι πως το παίζουν δήθεν "παναγίες", κάνοντας πολύ συχνά πλάκα και αστεία στην παρέα για να τραβούν την προσοχή και τα βλέμματα αλλά όχι μόνο γι'αυτό. Και για να έχουν ένα "άλλωθι" για τις πράξεις τους!

*Όταν όμως από απλυστία φτάνεις στην κλεπτομανία τι κάνεις;
 Απλυστία είναι η ακόρεστη επιθυμία να αποκτάς όλο και περισσότερο υλικά αγαθά, όσα κι αν έχεις. Και κατά τη γνώμη μου άτομα που έχουν την οικονομική δυνατότητα να έχουν πληθώρα αυτών, θέλουν τόσα, κι άλλα τόσα, κι άλλα τόσα.. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει ένα άτομο με καλή οικονομική κατάσταση να εκμεταλλεύται άλλα άτομα και για να το πω πιο ωμά, να κλεβει εν ψυχρώ γνωστούς και αγνώστους. Έχοντας λοιπόν τη "ρετσινιά" του πλούσιου ή ευκατάστατου, έχεις και την καλύτερη κάλυψη. Αυτά τα άτομα είναι για μένα άρρωστα μυαλά. Δεν κλέβουν γιατί έχουν την ανάγκη να φάνε αλλά γιατί αντί για πέντε τσάντες Prada, θέλουν να αγοράσουν έξι. Ε, τότε λες βρε παιδί μου, δεν μου κάνει και ένα δωράκι η φίλη μου που με αγαπάει τόσο ; Δεν είναι και ανάγκη να της το πω..!Ντροπή λίγο..

Η καθημερινότητα και οι απότομες αλλαγές-γνωριμίες στη ζωή μας , επιφυλλάσουν πολλές φορές και δυσάρεστες εκπλήξεις. Μία συμβούλη : μην ανοίγεστε εύκολα! Για να εμπιστευτείς κάποιο άτομο πρέπει να σου έχει σταθεί σε δύσκολες στιγμές. Και προς Θεού προσοχή στα προσωπικά σας αντικείμενα. Είναι σκληρό και απάνθρωπο να σου λείπουν αντικείμενα αλλά και χρήματα από άτομα που σου κάνουν τους φίλους μόνο και μόνο για να σε καταπατήσουν. Εγώ προσωπικά ένιωσα βιασμό της ιδιωτικής μου ζωής..
 

Γιατί τα παιδιά λένε ψέματα;

Το ψέμα, είναι  μία κατάσταση, η οποία όλοι την έχουμε υποστεί αρκετά στη ζωή μας αλλά και την έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι. Πολλές φορές, τα ψέματα έχουν οδυνηρές συνέπειες. Όμως εχουμε αναρωτηθεί για πιο λόγο φτάνουμε έως εκεί; Ως ενήλικες έχουμε συνείδηση των πράξεων μας και μπορούμε να κατανοήσουμε αν το ψέμα είναι σωστό ή όχι και για πιο λόγο συμβαίνει. Τα παιδιά όμως;

Δεν είναι λίγες οι φορές, που συλλαμβάνουμε τα παιδιά να λένε ψέματα αλλά και που δεν παραδέχονται πως το κάνουν. Λένε απίθανες ιστορίες και δείχνουν να τις πιστεύουν. Το γεγονός αυτό μας ανησυχεί .Πραγματικά είναι δύσκολο για ένα παιδί να ξεχωρίσει πότε πρέπει να λέει να αλήθεια και πότε ψέματα. Οι γονείς πολλοί συχνά αναρωτιούνται αν αυτά που λένε τα παιδιά τους όντως τα πιστεύουν ή αν αν είναι μυθομανής.
 
Τα παιδιά μέχρι τα τέσσερα τους χρόνια είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν το πραγματικό από το φανταστικό. Σε αυτή την ηλικία αρχίζουν να καταλαβαίνουν την διαφορά. Ωστόσο, μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να είναι σε θέση να ξεχωρίζει με σιγουριά το πραγματικό από το φανταστικό. Χρειάζεται όμως εξάσκηση και χρόνο για να ξεχωρίσουν την λεπτή διαφορά ανάμεσα στο ψέμα και στην αλήθεια. Σε αυτό μεγάλη ευθύνη έχουν οι γονείς, οι οποίοι μπορούν να λειτουργήσουν ως"μέντορες" στην προσωπικότητα των παιδιών τους. Οι γονείς έχουν τη δύναμη και οφείλουν να συμβάλουν θετικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών, καθώς είναι εκείνοι που καθημερινά έρχονται σε άμεση επαφή με αυτά.

Εν κατακλείδη, θα ήταν καλό, οι γονείς να δείχνουν κατανόηση στην περίπτωση ενός ενδεχόμενου ψέματος και να του δείχνουν με ήρεμο τρόπο κανόνες που θα ήταν καλό να ακολουθεί.

Με ποιον τρόπο διαμορφώνεται ο χαρακτήρας των παιδιών;

Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά, είναι έννοιες δύσκολες για να τις προσδιορίσουμε. Το κάθε άτομο, ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες του, είναι σε θέση να σχηματίσει την προσωπικότητά του. Με τον χαρακτήρα έχουμε τη δυνατότητα να εκφράσουμε τον τρόπο ύπαρξής μας, να διαφοροποιηθούμε από το σύνολο και να αντιδράσουμε στα ερεθίσματα που δεχόμαστε από τον κόσμο γύρω μας. Όμως πως διαμορφώνεται; Τι συμβάλει σε αυτή την ανάπτυξη; 

Όλοι μας κατά βάση,από την βρεφική μας ηλικία, αρχίζουμε σιγά σιγά να μαθαίνουμε τον κόσμο. Αντιλαμβανόμαστε με μικρά και σταθερά βήματα τι συμβαίνει γύρω μας και έτσι σχηματίζεται η συμπεριφορά μας. Το οικογενειακό περιβάλλον ενός παιδιού, ευθύνεται πάντα, θετικά ή αρνητικά, στη δημιουργία του χαρακτήρα του. Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει. Οι φράσεις που λέμε στο παιδί μας, ακόμα και οι πιο αθώες φαινομενικά, μπορεί να το επηρεάσουν με τρόπο που δεν
μπορούμε καν να φανταστούμε. Σημασία όμως δεν έχουν μονάχα οι φράσεις που χρησιμοποιούμε. Το παιδί, καθώς δεν δέχεται άλλα ερεθίσματα στη βρεφική του ηλικία, παρά μόνο του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, μαθαίνει να εκφράζεται και να φέρεται, σύμφωνα με αυτά που αντιμετωπίζει. Πολύ σημαντικό στην ομαλή λειτουργία του χαρακτήρα του, είναι η σχέση ανάμεσα στους γονείς του. Όταν τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε μεταξύ τους, ο χωρισμός είναι αναπόφευκτος. Όμως, όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενη δημοσίευση, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην ανακοίνωση ενός διαζυγίου. Ένα τέτοιο γεγονός, αν δεν το διαχειριστούν με "λεπτό" τρόπο οι γονείς, οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για την ψυχή του και κατά συνέπεια για τη συμπεριφορά του. Αν δηλαδή το παιδί, αντιμετωπίζει καθημερινά εντάσεις, φυσικό ακόλουθο θα είναι, να υιοθετήσει και εκείνο τέτοιο είδους συμπεριφορά.

Οι γονείς λοιπόν, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους, καθώς είναι οι κύριοι παράγοντες διαμόρφωσης της προσωπικότητάς τους. Από πολύ μικρή ηλικία, πρέπει να το κοιτούν στα μάτια, να το παίρνουν αγκαλιά, να του δείχνουν με ήρεμο τρόπο κανόνες που θα ήταν καλό να ακολουθεί, και να του λένε τρυφερά λόγια. Όλοι οι γονείς οφείλουν να παλέψουν, για να προσφέρουν το καλύτερο στα παιδιά τους με τα μέσα και τις γνώσεις που διαθέτουν, για να αναπτυχθούν συναισθηματικά και να γίνουν ισορροπημένοι και ολοκληρωμένοι ενήλικες

Διαζύγιο-Πως ενημερώνουμε τα παιδιά;

Οι γονείς πάντα, αποτελούν πρότυπα για τα παιδιά τους. Ο τρόπος που θα ενημερώσουν το παιδί τους για ένα χωρισμό και ένα διαζύγιο, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Χρειάζεται λεπτός χειρισμός σε τέτοιου είδους θέματα, καθώς ένα παιδί πληγώνεται εύκολα από μία ανακοίνωση χωρισμού των γονιών του.  

Οι γονείς οφείλουν να έχουν σε προτεραιότητα τα αισθήματα των παιδιών τους, και να μην επηρεάζονται από τη δική τους διαλυμένη σχέση και τις προσωπικές τους διαφωνίες. Να μην επηρεάζονται απο προσωπικά συμφέροντα και να προσπαθήσουν να είναι ήρεμοι, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν τις όποιες αντιδράσεις των παιδιών τους. Ωστόσο, για να ανακοινώσουν κάτι τέτοιο στο παιδί τους, πρέπει να έχουν συζητήσει αρκετά για αυτή τους την απόφαση, έτσι ώστε να είναι σίγουροι γι'αυτό και στην συνέχεια να προχωρήσουν στον τρόπο με τον οποίο θα χειριστούν το θέμα. Το οικογενειακό περιβάλλον σχεδόν πάντα αντιδρά σε ένα χωρισμό, ειδικά όταν στη μέση βρίσκονται παιδιά. Όμως κι αυτό, οφείλει να βοηθήσει την οικογένεια σε μία τέτοια περίπτωση, για να μην είναι επώδυνος ο χωρισμός για το παιδί. Οι γονείς έχουν την υποχρέωση να μιλήσουν με ευθύτητα και ειλικρίνεια στα παιδιά τους, λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τους την ηλικία τους. Να τα απενοχοποιήσουν και να τα διαβεβαιώσουν πως, το διαζύγιο δεν είναι αποτέλεσμα της δικής του συμπεριφοράς και πως ενώ δεν αγαπιούνται πλέον μεταξύ τους, δεν θα πάψουν ποτέ να αγαπούν το παιδί τους. Επίσης, πρέπει να τα ακούσουν προσεκτικά και να λύσουν τις όποιες απορίες τους και παράλληλα να τους τονίσουν, πως δεν θα αλλάξει κάτι στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Ένας χωρισμός λοιπόν, έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών. Είναι στο χέρι των γονιών τους, να τα κάνουν να ξεπεράσουν όσο πιο εύκολα γίνεται το χωρισμό τους, χωρίς απώλειες και εντάσεις που δεν οδηγούν πουθενά.  

Πως αντιδρά το οικογενειακό περιβάλλον σε ένα χωρισμό;

Ένας χωρισμός ποτέ δεν είναι εύκολος. Πάντα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες. Ακόμα κι αν εσύ ο ίδιος έχεις δώσει το οριστικό τέλος σε μία σχέση, επηρεάζεσαι, κυρίως ψυχολογικά. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Σε μία σχέση ποτέ δεν είσαι μόνος. Και τι θέλω να πω; Εννοώ πως τις περισσότερες φορές, "εμπλέκονται" φίλοι, αλλά και το συγγενικό περιβάλλον, όχι αρνητικά, αλλά επειδή γνωρίζονται μεταξύ τους. Εμείς μπορεί να έχουμε προχωρήσει σε κάτι καινούριο αλλά πόσο εύκολο είναι να το δεχτούν; Όταν παίρνεις την απόφαση να χωρίσεις όμως, από ένα άτομο που γνωρίζουν πολύ καλά πως αντιδρούν;

H αλήθεια είναι, πως είναι αρκετά δύσκολο αυτό το σημείο. Για εσένα ίσως να έχει τελειώσει από καιρό η σχέση που είχες, είτε μικρή είτε μεγάλη σε διάρκεια, αλλά τις περισσότερες φορές για τους γονείς, δεν έχει καμία απολύτως σχέση! Θυμώνουν, δεν καταλαβαίνουν και σου ρίχνουν ευθύνες για όλα, ακόμα κι αν δεν φταις! Όμως υπάρχουν και γονείς, οι οποίοι δείχνουν κατανόηση και δεν παίρνουν θέση ανάμεσα στο ζευγάρι, κυρίως αν δεν είναι παντρεμένοι. Αν όμως είναι παντρεμένοι και υπάρχουν και παιδιά, τότε η κατάσταση δυσκολεύει και το οικογενειακό αλλά και φιλικό περιβάλλον, κάνει τα πάντα για επανασύνδεση. Τότε δυσκολεύουν τα πράγματα, καθώς δημιουργείται πίεση ανάμεσα στο ζευγάρι και η ένταση είναι ακόμα μεγαλύτερη, πράγμα το οποίο δεν οφελεί την κατάσταση. Καλό θα είναι, το περιβάλλον των δύο ατόμων, να είναι όσο πιο διακριτικό γίνεται, κυρίως αν η σχέση είναι ανεπίσημη. Η ευθύνη του χωρισμού ανήκει καθαρά σε αυτούς τους δύο και μόνο εκείνοι είναι σε θέση να πάρουν την απόφαση για το τέλος της σχέσης.

Είναι εύκολο να προχωρήσουμε σε μία νέα σχέση μετά απο χωρισμό;

Πολύ συχνά συμβαίνει μετά από ένα χωρισμό ή σε μία μακροχρόνια σχέση που συναισθηματικά ή ερωτικά έχει τελειώσει εδώ και πολύ καιρό, να ξεκινήσουμε μία νέα σχέση. Έχουμε αναρωτηθεί όμως τι είναι αυτό που μας οδηγεί να προχωρήσουμε σε μία νέα σχέση τόσο σύντομα;

Σε καμία περίπτωση ένας χωρισμός δεν είναι εύκολος, ούτε αν είσαι εσύ ο "θύτης"! Είδαμε επίσης σε προηγούμενη δημοσίευση τα 5 βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε μετά τον χωρισμό! Έτσι λοιπόν, μία σχέση έχει τελειώσει και εκεί που έχουμε αποφασίσει να μείνουμε μόνοι μας για ένα διάστημα, μας χτυπά ο έρωτας την πόρτα! Είναι κάτι που το θέλουμε ή απλώς μία αντίδραση σε ένα επικείμενο χωρισμό; Υπάρχουν πολλές απόψεις για το θέμα. Η αίσθηση του επείγοντος και της αναπλήρωσης του χαμένου χρόνου, ο φόβος της μοναξιάς, η σεξουαλική έλξη και επιθυμία για ένα νέο άτομο, ο ενθουσιασμός, το πάθος και η συναισθηματική ένταση που το συνοδεύει, είναι κίνητρα που μας οδηγούν σε μία νέα σχέση, ενώ μπορούν να περισπάσουν και να καταπνίξουν τον πόνο ενός πρόσφατου χωρισμού. Έτσι ξεκινάει μία νέα προσπάθεια, αφήνοντας πίσω μας μία δυσλειτουργική σχέση ή μία σχέση που έχει τελειώσει συναισθηματικά ή ερωτικά και προχωράμε σε μία νέα.

Όμως τι θα πρέπει να προσέχουμε όταν "μεταπηδούμε" σε νέες σχέσεις μετά από ένα πρόσφατο χωρισμό;

Πολλοί από εμάς, μπαίνουμε σε μία νέα σχέση με προσδοκίες να διορθώσουμε τα προηγούμενα λάθη μας. Έτσι όντας επιφυλακτικοί και κουβαλώντας το παλιό φορτίο μέσα στη νέα μας σχέση, είμαστε προκατειλημμένοι άθελά μας, απέναντι στο νέο πρόσωπο που μπήκε στη ζωή μας. Καλό θα είναι να είμαστε ειλικρινείς με το τι θέλουμε και με τις προθέσεις μας έναντι της νέας μας σχέσης.

Τα 5 βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε μετά τον χωρισμό!

 

 

Οι ερωτικές σχέσεις καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος στη ζωή μας! Στην προηγούμενη δημοσίευση είδαμε, πως μπορούμε να ξεπεράσουμε ένα χωρισμό. Όμως ποια είναι τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε μετά; 

 Μετά τον χωρισμό ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά αλλά υπάρχουν κάποια κοινά στάδια από τα οποία μπορεί να περάσουμε. 

1)Αρχικά, μπορεί να λένε ότι ο χωρισμός είναι σαν ένας μικρός θάνατος αλλά η λέξη κλειδί σε αυτήν τη φράση είναι το «μικρός», γεγονός που σημαίνει ότι δεν τελείωσαν όλα. Βοηθήστε τον εαυτό σας κάνοντας πράγματα. Ξεκινήστε γυμναστική, δείτε ταινίες (όχι ρομαντικές βέβαια), κάντε έναν εσωτερικό απολογισμό και ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη που έχετε να ξεπερνάτε τις δυσκολίες. Δραστηριοποιηθείτε και μην περιμένετε ότι η διάθεση σας θα φτιάξει από μόνη της!

2)Εξωτερικές δραστηριότητες στο μέγιστο! Από βόλτες μέχρι ψώνια και σταυρόλεξα σε ένα καφέ, θα σας κάνουν να νιώσετε καλύτερα. Απασχολήστε τον εαυτό σας με άλλα πράγματα και θα δείτε ότι σιγά σιγά τα λεπτά, που θα σκέφτεστε τον/την πρώην σας θα περνάνε πιο γρήγορα και ανώδυνα!

3)Μην μένετε μόνοι σας. Οι φίλοι και ο χρόνος μαζί τους είναι το καλύτερο φάρμακο σε περιπτώσεις χωρισμού. Συζητήσεις επί συζητήσεων θα σας κάνουν να ξεχαστείτε και να απομυθοποιήσετε μία σχέση που έχει λήξει. Εξάλλου η απομόνωση ποτέ δεν βοήθησε κανέναν.

 4) Πάρτε τον χρόνο σας και μη βιάζεστε να ξεπεράσετε τη θλίψη σας κάνοντας βεβιασμένες κινήσεις. Μία αλλαγή είναι υπεραρκετή σε πρώτη φάση και οι κινήσεις τύπου «μετακομίζω», «παραιτούμαι από τη δουλειά», «αλλάζω εμφάνιση» συνήθως έχουν καταστροφική έκβαση.

5)Εμπιστευτείτε τα συναισθήματά σας. Ακόμα και αν ο χωρισμός ήταν μία απότομη και σχεδόν βίαιη αλλαγή στη ζωή σας, υπάρχει πάντα το αίσθημα της… επιβίωσης. Με απλά λόγια ακούστε αυτή την αχνή φωνή στο μυαλό σας, που επιμένει ότι όλα θα πάνε καλά. Έχει δίκιο!