Και τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι;
Ένα ερώτημα που σε βασανίζει.. Σε σιγοψίνει ζώντας με αυτή την απορία.. Πολλές φορές αναρωτιέσαι για το αν ένα άτομο έχει τη δύναμη να αλλάξει. Δύναμη; Ποια δύναμη; Που ακριβώς βρίσκεται; Γιατί χάνεται τόσο μακριά από εμάς, που την αναζητάμε διαρκώς; Γιατί.. Γιατί.. ένα γιατί που ακόμη μέσα μου παλεύει για να βρει μια απάντηση..
Υποσχέσεις και λόγια.. Λόγια που σε παραμυθιάζουν, θέλοντας να πιστέψεις στις υποσχέσεις κάποιου. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι δίνουν όρκους πως θα αλλάξουν, απλά και μόνο για να βρίσκονται στη ζωή σου. Ποιος ο λόγος να αλλάξουν για σένα όμως; Και σ'αυτό το σημείο για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω πως δεν εννοώ μία αλλαγή για να έρθει κάποιος στα μέτρα σου! Μία τέτοια αλλαγή δεν την αναζητάς όταν είσαι ερωτευμένος και δεν έχει κανένα νόημα. Μία αλλαγή στη ζωή κάποιου είναι επιθυμητή, όταν πραγματοποιείται για τον ίδιο.
Όταν φτάνεις στο σημείο της υπερβολής, πρέπει να αλλάξεις. Το οφείλεις στον εαυτό σου αλλά και στον σύντροφο σου. Μην καταστρέφεις όλα αυτά που νιώθεις και αισθάνεσαι μόνο και μόνο από το "άρρωστο" μυαλό σου, ψάχνοντας αφορμές για σύγκρουση που δεν καταλήγουν πουθενά αλλού, παρά μόνο στην ένταση και την καταστροφή. Όταν τα πράγματα κυλάνε ομαλά, απόλαυσε τη ηρεμία και τη γαλήνη στη σχέση σου και μην ψάχνεις για τέρατα που εμφανίζονται συνεχώς από το πουθενά.
Κι όταν ένα άτομο υποκρίνεται τόσο καλά πως έχει αλλάξει κάποια πράγματα για σένα ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει τίποτα απ'όλα αυτά, τι ακριβώς κάνεις; Το πιστεύεις; Kαι αν ναι γιατί; Γιατί αυτός ο κάποιος να παίζει με την υπομονή και τη νοημοσύνη σου ; Μήπως αυτό συμβαίνει γιατί έχεις την ανάγκη να νιώθεις αυτήν την ψευδαίσθηση; Και ποιο το νόημα να ζεις με ψευδαισθήσεις απ'το να ζήσεις μία αληθινή και φυσιολογική ζωή ,χωρίς υποκρισία;
Δεν αλλάζουν οι χαρακτήρες γιατί η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη. Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλά ο τρόπος που τους βλέπουμε ή μάλλον ο τρόπος που θέλουμε να εμείς να τους βλέπουμε.
Αλλάζουν τα συναισθήματα μας για εκείνους, όχι όμως και οι αναμνήσεις μας..
Ένα ερώτημα που σε βασανίζει.. Σε σιγοψίνει ζώντας με αυτή την απορία.. Πολλές φορές αναρωτιέσαι για το αν ένα άτομο έχει τη δύναμη να αλλάξει. Δύναμη; Ποια δύναμη; Που ακριβώς βρίσκεται; Γιατί χάνεται τόσο μακριά από εμάς, που την αναζητάμε διαρκώς; Γιατί.. Γιατί.. ένα γιατί που ακόμη μέσα μου παλεύει για να βρει μια απάντηση..
Υποσχέσεις και λόγια.. Λόγια που σε παραμυθιάζουν, θέλοντας να πιστέψεις στις υποσχέσεις κάποιου. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι δίνουν όρκους πως θα αλλάξουν, απλά και μόνο για να βρίσκονται στη ζωή σου. Ποιος ο λόγος να αλλάξουν για σένα όμως; Και σ'αυτό το σημείο για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω πως δεν εννοώ μία αλλαγή για να έρθει κάποιος στα μέτρα σου! Μία τέτοια αλλαγή δεν την αναζητάς όταν είσαι ερωτευμένος και δεν έχει κανένα νόημα. Μία αλλαγή στη ζωή κάποιου είναι επιθυμητή, όταν πραγματοποιείται για τον ίδιο.
Όταν φτάνεις στο σημείο της υπερβολής, πρέπει να αλλάξεις. Το οφείλεις στον εαυτό σου αλλά και στον σύντροφο σου. Μην καταστρέφεις όλα αυτά που νιώθεις και αισθάνεσαι μόνο και μόνο από το "άρρωστο" μυαλό σου, ψάχνοντας αφορμές για σύγκρουση που δεν καταλήγουν πουθενά αλλού, παρά μόνο στην ένταση και την καταστροφή. Όταν τα πράγματα κυλάνε ομαλά, απόλαυσε τη ηρεμία και τη γαλήνη στη σχέση σου και μην ψάχνεις για τέρατα που εμφανίζονται συνεχώς από το πουθενά.
Κι όταν ένα άτομο υποκρίνεται τόσο καλά πως έχει αλλάξει κάποια πράγματα για σένα ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει τίποτα απ'όλα αυτά, τι ακριβώς κάνεις; Το πιστεύεις; Kαι αν ναι γιατί; Γιατί αυτός ο κάποιος να παίζει με την υπομονή και τη νοημοσύνη σου ; Μήπως αυτό συμβαίνει γιατί έχεις την ανάγκη να νιώθεις αυτήν την ψευδαίσθηση; Και ποιο το νόημα να ζεις με ψευδαισθήσεις απ'το να ζήσεις μία αληθινή και φυσιολογική ζωή ,χωρίς υποκρισία;
Δεν αλλάζουν οι χαρακτήρες γιατί η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη. Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλά ο τρόπος που τους βλέπουμε ή μάλλον ο τρόπος που θέλουμε να εμείς να τους βλέπουμε.
Αλλάζουν τα συναισθήματα μας για εκείνους, όχι όμως και οι αναμνήσεις μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου