Κι αν δεν είναι αργά;  

Μιας και έχω παραμελήσει τον τελευταίο καιρό το blog μου, νομίζω ήρθε η ώρα να επιστρέψω με ένα θέμα που αυτό το διάστημα απασχολεί, ολοένα και περισσότερα άτομα από τον περίγυρό μου. Αυτό δεν είναι άλλο από τις δεύτερες ευκαιρίες. Δεύτερες ευκαιρίες σε ερωτικό αλλά και φιλικό επίπεδο, τις οποίες πολλές φορές αρνούμαστε να δώσουμε, φοβούμενοι μια επικείμενη αποτυχία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στη διάρκεια της ζωής τους, κάνουν λάθη. Λάθη που πληγώνουν, πονάνε και ‘’τσακίζουν’’. Οι λάθος συμπεριφορές άλλωστε είναι ανθρώπινες και κανένας δεν μπορεί να τις αποφύγει. Το θέμα είναι τι κάνουμε μετά. Μετά.. Μία λέξη με χίλια ερωτηματικά, έτοιμα να πέσουν πάνω μας σας γυαλιά σπασμένα, χωρίς έλεος. Αποτέλεσμα δικό μας όμως και δική μας ευθύνη. Και αυτή την ευθύνη πρέπει να την πάρουμε χωρίς δισταγμό. Όταν φτάνουμε στο σημείο να φερθούμε άσχημα σε κάποιον, αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή να το μετανιώσουμε και αυτό γιατί, μετά- θα- νιώσουμε! Όταν έρχεται εκείνη η στιγμή, υπάρχουν δύο επιλογές: ή να διεκδικήσουμε αυτό που πληγώσαμε θέλοντας να γυρίσουμε το χρόνο πίσω, ή να το αφήσουμε να φύγει πιστεύοντας πως αξίζει κάτι καλύτερο. Αλλά ας γυρίσουμε στο αρχικό ερώτημα: ο χρόνος γυρίζει πίσω; Οι χαμένες μας στιγμές μπορούν να έρθουν ξανά χωρίς να υπάρχουν εντάσεις και διαφορές; Υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες; Κι αν ναι, αξίζουν;

Πολλά τα ερωτηματικά αφού κι εγώ η ίδια απάντηση τεκμηριωμένη δεν βρίσκω. Αυτό που γνωρίζω είναι, πως όταν έχουμε πληγωθεί, έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη που κάποτε είχαμε στον φίλο ή στον σύντροφό μας. Όταν δίνουμε ολόκληρο τον εαυτό και την ψυχή μας, όταν μοιραζόμαστε πράγματα και στιγμές, όταν κάνουμε όνειρα ευχόμενοι αυτά να γίνουν πραγματικότητα, πόσο πολύ μπορεί να μας ‘’τελειώσει’’ η στιγμή που πρέπει να τα μηδενίσουμε όλα; Για ένα λάθος, το οποίο για τον άλλο να μην είναι κάτι σημαντικό, αλλά για εμάς να είναι κοφτερό μαχαίρι. Σε μία στιγμή μπορούν να αλλάξουν τόσα, μα τόσα πολλά. Ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε ολόκληρη τη ζωή μας. Και τότε έρχεται η στιγμή, που πρέπει να βαδίσουμε με όσα έχουμε και να γεννηθούμε ξανά μέσα από την προδοσία.

Για τους περισσότερους από εμάς, είναι αδιανόητο να βλέπουμε ξανά μαζί δύο άτομα, τα οποία πλήγωσαν ο ένας τον άλλο και αντάλλαξαν λόγια σκληρά, που απαρνήθηκαν και πρόδωσαν ο ένας τον άλλο. Το να προσπεράσεις μία τέτοια κατάσταση και να την αρχίσεις από την αρχή θέλει μεγαλείο ψυχής ή καμιά φορά και αφέλεια. Όμως όταν υπάρχει ανάγκη και θέληση για κάτι τέτοιο, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από τις δύο πλευρές.

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε όπως και να έχει, είναι πως όλα στη ζωή είναι ένα ρίσκο. Άλλωστε οι δεύτερες ευκαιρίες, υπάρχουν αποκλειστικά για εμάς τους ίδιους, για να δούμε εμείς τι πραγματικά θέλουμε και νιώθουμε. Κι αυτό γιατί, μας βασανίζει το αν άξιζε να δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία, έτσι θα πάρουμε και επιβεβαίωση για κάθε μας αμφιβολία. Πάρε βαθιά ανάσα και κολύμπα στα βαθιά, αν βρεθείς στον πάτο πάει να πει πως αυτή η σχέση εκεί πρέπει να πάει, αν βρεθείς όμως στη στεριά, τότε σε περιμένει ο χαμένος παράδεισος!

Η συγγνώμη που… δεν τολμάμε!

Συγγνώμη. Μία λέξη με μεγάλη δύναμη. Μία λέξη που περιμένεις από κάποιον που σε έχει πληγώσει ή στεναχωρήσει, αλλά που πολλές φορές δεν είναι αρκετή για να ‘’γιατρέψει’’ τις πληγές που σου προκάλεσε. Ακόμα κι αν η συγγνώμη αυτή είναι απόλυτα ειλικρινής και από καρδιάς, δεν γίνεται δεκτή, καθώς η εμπιστοσύνη έχει φθαρεί. Το σημαντικό όμως είναι αυτό: ζητάμε συγγνώμη όταν κάνουμε κάποιο λάθος ή μας κυριεύει ο εγωισμός και κοιτάμε πάντα πίσω χάνοντας χρόνο και ανθρώπους από τη ζωή μας;

Αναμφίβολα, όλοι οι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής μας, έχουμε κάνει λάθος, ή μάλλον… λάθη! Κανένας μας δεν είναι αλάνθαστος, κανείς δεν γεννήθηκε έτσι. Οι συνθήκες που μας οδήγησαν να φερθούμε άσχημα σε κάποιον είναι ποικίλες και διαφέρουν, από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όταν ζητάμε συγγνώμη, ουσιαστικά αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για τις πράξεις μας, για κάτι που είπαμε, για κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε και απογοητεύσαμε κάποιο δικό μας άνθρωπο. Για να φτάσουμε στο σημείο να ζητήσουμε ‘’συγχώρεση’’, πάει να πει πως μας ενδιαφέρει πραγματικά η σχέση που είχαμε αναπτύξει στο παρελθόν μαζί του. Όταν δεν ζητάμε συγγνώμη, αυτό που λαμβάνει κάποιος, είναι πως η σχέση μας δεν ήταν σημαντική, με αποτέλεσμα να προκαλούνται συναισθήματα λύπης αλλά και θυμού.

Η συγνώμη έχει να κάνει με εμάς.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η συγχώρεση, είναι κάτι που πρέπει να δεχτούμε, όταν κάποιος ‘’μετανοεί’’ και τη ζητάει από εμάς. Λάθος! Η συγνώμη, είναι προσωπική υπόθεση και διαφέρει ανάλογα με το χαρακτήρα. Στην ουσία, είναι μία πράξη που θα μας ανακουφίσει και θα μας κάνει να απαλλαχτούμε, από το αρνητικό φορτίο που μας έχει κυριεύσει και μας έχει χαλάσει την ψυχολογία. Δεν μας αφορά αν ο ‘’θύτης’’ τιμωρηθεί. Σκοπός μας είναι, να βρούμε ξανά τον εαυτό μας και να πορευτούμε με τα νέα μας δεδομένα. Το να δεχτούμε μία συγνώμη, θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής αλλά και ανωτερότητα.

Όταν έχεις φτάσει στο σημείο να πληγώσεις κάποιον, πάει να πει πως κάποιος λόγος θα υπήρχε, δεν ξυπνάς ένα πρωί με ‘’άσχημους’’ σκοπούς. Σαφώς και θα πρέπει να σκεφτόμαστε πολύ καλά πριν πράξουμε, αλλά ο αυθορμητισμός είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων, όπως και να το κάνουμε. Όλοι μας οφείλουμε σε κάποιον μία συγγνώμη, διότι είναι φύσει αδύνατο να μην έχουμε αδικήσει ή στεναχωρήσει αγαπημένα μας άτομα, ακόμα και άθελά μας. Και μην ξεχνάμε: Οι πράξεις μας είναι εκείνες, που δίνουν αξία και δύναμη στα λόγια μας! Μην στεκόμαστε μόνο σε μία λέξη, γιατί το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει η ανταπόκριση που πιστεύεις.Τι θα γινόταν αν όλοι όσοι αγαπάς χάνονταν αύριο; Έχεις προλάβει άραγε να τους πεις όλα όσα ήθελες; H ζωή είναι τόσο μικρή! Κάνε τα λόγια σου πράξη τώρα που είναι ακόμη νωρίς!

 Μήπως λοιπόν ήρθε η στιγμή;

Πότε μία σχέση πρέπει να τελειώσει;

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, εάν η σχέση σου είναι υγιής ή αν μένεις σε αυτή, απλά και μόνο επειδή έχεις συμβιβαστεί; Γιατί να μην ζεις την κάθε σου στιγμή πλημμυρισμένος από όνειρα και έρωτα; Επειδή φοβάσαι τη μοναξιά και το άγνωστο; Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι νιώθουν έτσι. Φυσικά δεν παίζει κανένα ρόλο το φύλο στο οποίο ανήκεις. Σε όλους μπορεί να συμβεί αυτό. Το θέμα είναι να μπορέσεις να το παραδεχτείς, κυρίως στον εαυτό σου και να ζήσεις τον έρωτα που σου αξίζει!

Όμως, πως μπορούμε να καταλάβουμε ότι η σχέση μας έχει φτάσει πλέον στο τέλος της;

1)Διαφωνούμε με ό,τι κι αν λέει. Ναι, ναι! Δεν θέλουμε να ακούμε ούτε τη φωνή του "αγαπημένου" μας!

2)Μας εκνευρίζει κάθε του κίνηση. Και μόνο η περιπλάνηση του στο χώρο, έχει τη δύναμη να μας προκαλέσει νευρικό κλονισμό!

3)Δεν υπάρχει επικοινωνία. Ακόμα κι αν θέλει μιλήσετε για να λύσετε τις διαφορές σας, δεν υπάρχει θέληση από εσένα!

4)Δεν του αφιερώνεις χρόνο. Ακόμα και υπάρχει άπλετος ελεύθερος χρόνος από την πλευρά σου για να κάνετε πράγματα μαζί, προτιμάς να τον περάσεις με φίλους ή την οικογένεια σου, μακριά από εκείνον!

5)Δεν φαντάζεσαι το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του, συνεπώς και δεν κάνεις όνειρα με αυτόν τον άνθρωπο!

6)Δεν νιώθεις χαρά και ευτυχία όταν είστε μαζί. Μπορεί να φταίει η ρουτίνα της καθημερινότητας, αλλά ενώ είστε τόσο κοντά, τον νιώθεις πολύ μακριά!

7)Προσπαθείς συνεχώς και με κάθε τρόπο να φέρεις στην επιφάνεια τα αρνητικά χαρακτηριστικά του. Ακόμα και αν δεν ισχύουν, είσαι τόσο υπερβολική, που μπορείς να τον βγάλεις άχρηστο σε χρόνο μηδέν!

8)Δεν σε ελκύει πλέον σε ερωτικό επίπεδο. Δεν επιθυμείς καμία επαφή μαζί του και η ιδέα σου περνάει παντελώς αδιάφορη!

*Εάν λοιπόν έχεις αντιληφθεί πως συμβαίνει κάτι από αυτά, καλό θα είναι να βάλεις ένα τέλος σε αυτήν την κατάσταση. Το να συμβιβάζεσαι δεν βγαίνει πουθενά. Κάνεις κακό στον εαυτό σου αλλά και στο άτομο που έχεις απέναντι σου. Ελευθέρωσε λοιπόν τα "δεσμά" και ζήσε τον έρωτα που σου αξίζει!

Γυναίκες οπαδοί; Κι όμως υπάρχουν!

Άνδρες οπαδοί, δεν ξέρω κατά πόσο θα συμφωνήσετε μαζί μου. Πηγή έμπνευσης για να γράψω τα παρακάτω είναι μία αγαπημένη μου φίλη, η οποία τυγχάνει και φανατική οπαδός της αγαπημένης της ομάδας. Και τι εννοώ φανατική; Εντάξει, δεν καίει καρέκλες ούτε χτυπάει με καδρόνια στο τέλος των αγώνων τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, όμως είναι εκεί στις λύπες και στις χαρές και υποστηρίζει με μεγάλη δύναμη και πάθος την ομάδα της κάθε στιγμή!

Αν και το ποδόσφαιρο ήταν ένας ανδροκρατούμενος ως επί το πλείστον χώρος, τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες γυναίκες ασχολούνται με αυτό αλλά και γενικότερα με τον αθλητικό τομέα . Στην Ευρώπη υπάρχουν αρκετοί σύνδεσμοι που απευθύνονται αποκλειστικά σε γυναίκες φιλάθλους. Οι άνδρες όμως, έχουν πάρει σαν απειλή την ένταξη των γυναικών στον αθλητικό τομέα και πιο συγκεκριμένα στο ποδόσφαιρο, με αποτέλεσμα να τις κατηγορούν πως δεν γνωρίζουν τίποτα από μπάλα, να ειρωνεύονται όταν εκείνες σχολιάζουν ποδοσφαιρικούς αγώνες και να θυμώνουν όταν κάποιες φορές είναι περισσότερο ενημερωμένες από εκείνους. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών οπαδών; Είναι μήπως οι άνδρες πιο ευφυής και αντιλαμβάνονται τα πράγματα καλύτερα; Όχι! Είναι κυρίως θέμα μικρόμυαλων ανδρών, που νομίζουν πως το ποδόσφαιρο ‘’ανήκει’’ αποκλειστικά στους άνδρες και πως εκείνοι έχουν το δικαίωμα να έχουν το λόγο. Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι φορές, που όταν χάσει η ομάδα που υποστηρίζει ένας άνδρας οπαδός, εκείνος βρίζει Θεούς και δαίμονες  και  ‘’κράζει’’ ακόμη και τους ίδιους τους παίχτες της ομάδας! Αντίθετα οι γυναίκες, είναι πιο συγκρατημένες και αντιμετωπίζουν μία ήττα κόσμια και με αξιοπρέπεια. Δεν έχω συναντήσει ποτέ γυναίκα στη λήξη του αγώνα να ξεμαλλιάζει γυναίκα οπαδό της αντίπαλης ομάδας, έστω κι αν η ομάδα της κέρδισε! Οι γυναίκες είναι περισσότερο φίλαθλοι, παρά οπαδοί. Και ποια η διαφορά; Οι φίλαθλοι εκδηλώνουν την υποστήριξή τους με κόσμιες συμπεριφορές, ενώ οι οπαδοί με τυφλή υποταγή που καταλήγει στη βία. Αυτό που μπορούμε να συμπεράνουμε από τα παραπάνω είναι ότι βασική διαφορά είναι ότι «φίλαθλος» είναι κάποιος που είναι «φίλος» ενός αθλήματος ή μιας ομάδας σε αντίθεση με τον «οπαδό» για τον οποίο προτεραιότητα είναι η ομάδα και όχι το άθλημα.

Επίσης, δεν είναι λίγες και οι γυναίκες που ασχολούνται με το αθλητικό ρεπορτάζ και τα καταφέρνουν εξίσου, αλλά και πολλές φορές καλύτερα από τους άνδρες. Καλύπτουν πολλά αθλητικά γεγονότα ανά τον κόσμο και η δουλειά τους είναι εξαιρετική. Ακόμα και σε αυτόν τον χώρο υπάρχει ένα είδος ρατσισμού, αλλά οι γυναίκες το αντιμετωπίζουν κάνοντας αξιοπρεπώς αυτό που τους αρέσει. Ας σταματήσει λοιπόν ο ανδρικός πληθυσμός να εκνευρίζεται όταν μια γυναίκα μιλάει για ποδόσφαιρο και γνωρίζει αρκετά πράγματα. 

Η κοινωνία μας εκσυγχρονίζεται με την πάροδο των χρόνων σε όλους τους τομείς και η γυναίκες παίρνουν την σκυτάλη σε πολλά ανδροκρατούμενα ‘’σπορ’’!

Τρόποι για να ξοδέψεις λιγότερα χρήματα αυτό το καλοκαίρι!

Διανύουμε ήδη τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πλήττουν καθημερινά μέσα στο σπίτι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Κι όμως, υπάρχουν αρκετοί τρόποι να περάσεις όμορφα και εποικοδομητικά το χρόνο σου το καλοκαίρι, ξοδεύοντας ελάχιστες απο τις οικονομίες σου! 

1) Την παρέα σου και μια ωραία πετσετούλα ή ψάθα και έφυγες για παραλία! Δεν είναι ανάγκη να πληρώνεις πανάκριβες ξαπλώστρες χωρίς λόγο σε οργανωμένες παραλίες και να δίνεις άλλα τόσα σε χυμούς, κοκτέιλς κ.α. Πάρε το αγαπημένο σου αναψυκτικό από το σπίτι και έφυγες. Άλλωστε σε μη οργανωμένες παραλίες, έχεις τη δυνατότητα να κάνεις με τους φίλους σου ό,τι τρέλα θέλεις! Έτσι δεν είναι;

2) Διάβασε ένα βιβλίο! Ένα καλό βιβλίο, είναι πηγή χαλάρωσης και ηρεμίας. Σε ταξιδεύει σε άλλα μέρη, κόσμους και πολιτισμούς. Φρόντισε να διαβάζεις το ίδιο βιβλίο με ένα πολύ κοντινό σου άτομο. Έτσι, θα έχετε τη δυνατότητα να συζητάτε για το story και να φτιάχνετε παρέα νέες ιστορίες!

3) Γυμνάσου! Και δεν εννοώ σε ένα ακριβοπληρωμένο γυμναστήριο. Ακόμα κι αν μένεις σε μεγάλεις πόλεις, ψάξε για μέρη όπως πάρκα ή στάδια και ξεκίνα περπάτημα ή τρέξιμο. Επίσης, υπάρχουν πολλά βιντεάκια στο internet, τα οποία σου υποδεικνύουν πως μπορείς να μάθεις να γυμνάζεσαι και να χορεύεις παράλληλα στο σπίτι!

4) Οργάνωσε ένα πικνίκ! Δεν ξέρεις πόσο ωραίο είναι, να πέρνεις το δείπνο σου με τους φίλους σου μέσα στη φύση. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Αντιθέτα, είναι άκρως απολαυστικό και διασκεδαστικό. Συνδυάστε το φαγητό σας με ένα καλό παιχνίδι και όλα θα κυλήσουν όμορφα!

5) Δες ταινίες με την παρέα σου! Γιατί να τρέχεις στο σινεμά και να πληρώνετε εισιτήρια χωρίς να έχετε τη δυνατότητα να εκφραστείτε όπως θέλετε; Κάλεσε τους φίλους σου στο σπίτι, ετοίμασε κατάλληλα την ατμόσφαιρα ανάλογα με το είδος της ταινίας, φέρε ποπκόρν και η βραδιά είναι έτοιμη!

6) Άναψε μία φωτιά στην άμμο που λέει και ο Ρόκκος! Δεν υπάρχει τίποτα πιο ξέγνοιαστο, από το να πάρεις τα αγαπημένα σου άτομα, να ανάψετε φωτιά στην παραλία και να σιγοτραγουδάτε παρέα με τη μελωδία μιας κιθάρας!

7) Κάνε κάμπινγκ! Που χρήματα για διακοπές και νησιά; Πάρε τη σκηνούλα σου, τους φίλους σου, τη θετική σου διάθεση και έφυγες για το μέρος της επιλογής σου! Το να ξυπνάς και το πρώτο πράγμα που θα κάνεις είναι μια βουτιά στη θάλασσα, είναι τουλάχιστον μαγικό!

Όλα είναι θέμα διάθεσης! Φόρεσε λοιπόν το πιο θετικό σου χαμόγελο και ζήσε την κάθε σου στιγμή όπως σου αξίζει!

Τουλάχιστον 33 νεκροί σε επιθέσεις και συγκρούσεις στο Ιράκ

 

Τουλάχιστον 33 άνθρωποι σκοτώθηκαν σήμερα στο βόρειο Ιράκ όπου συγκρούσεις ανάμεσα σε αντικαθεστωτικούς και άνδρες των υπηρεσιών ασφαλείας στοίχισαν τη ζωή σε 23 πρόσωπα μόνο στη Μοσούλη, είπαν αξιωματούχοι.Στο δυτικό τμήμα της Μοσούλης τέσσερις αστυνομικοί και τρεις στρατιώτες σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις με αντάρτες, οι οποίοι υπέστησαν 16 απώλειες στις μάχες, ανέφεραν η αστυνομία κι ένας εργαζόμενος σε νεκροτομείο της πόλης. Ένας όλμος σκότωσε έναν άμαχο, επίσης στο δυτικό τμήμα της μεγαλούπολης της ιρακινού βορρά.
Ακόμη, τουλάχιστον τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και 45 άλλοι τραυματίστηκαν όταν δύο καμικάζι πυροδότησαν τα εκρηκτικά των παγιδευμένων αυτοκινήτων στα οποία επέβαιναν στο χωριό αλ Μουαφακίγια, ανατολικά της Μοσούλης, όπου οι κάτοικοι ανήκουν κατά κύριο λόγο στη μειονότητα των Σαμπάκ, μια κουρδική φατρία γνωστή για τον θρησκευτικό της εσωτερισμό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.
Στις επιθέσεις αυτές πιστεύεται πως προχώρησαν ισλαμιστικές σουνιτικές ένοπλες ομάδες, που θεωρούν τα μέλη της μειονότητας των Σαμπάκ αιρετικούς. Οι επιθέσεις αυτού του είδους εναντίον της συγκεκριμένης μειονοτικής ομάδας — αριθμεί 30.000 μέλη τα οποία ζουν κοντά στα σύνορα με την Τουρκία — είναι συχνές τα τελευταία χρόνια.
Στην περιοχή Χαμάμ αλ Άλιλ, νότια της Μοσούλης, στρατιώτες σκότωσαν πέντε καμικάζι οι οποίοι ετοιμάζονταν να πυροδοτήσουν τα εκρηκτικά τους, σύμφωνα με την αστυνομία και ιατροδικαστές.

Ιράκ: Ισλαμιστές μαχητές συνέλαβαν ομήρους στο πανεπιστήμιο του Ραμάντι

Μαχητές της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε (ΙΚΙΛ) κατέλαβαν σήμερα το πανεπιστήμιο του Ραμάντι και συνέλαβαν ομήρους φοιτητές και εργαζομένους, σύμφωνα με έναν αξιωματούχο της αστυνομίας. Ένοπλοι διείσδυσαν μέσα στο κτίριο και σκότωσαν τους φρουρούς, πρόσθεσε η πηγή αυτή. Συνοικίες του Ραμάντι, 100 χλμ. δυτικά της Βαγδάτης, βρίσκονται από τις αρχές Ιανουαρίου στα χέρια εξεγερμένων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και μέλη του ΙΚΙΛ. Κυβερνητική αντεπίθεση Οι ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας εξαπέλυσαν σήμερα επίθεση εναντίον του πανεπιστημίου του Ραμάντι, το οποίο έχει καταληφθεί από τζιχαντιστές που έχουν συλλάβει ομήρους φοιτητές και μέλη του προσωπικού, διαπίστωσε ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου. Η επίθεση διεξάγεται από τις ειδικές δυνάμεις και ακούγονται σφοδρά πυρά, πρόσθεσε η ίδια πηγή. Το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο Ιρακίγια είχε μεταδώσει νωρίτερα πως οι δυνάμεις ασφαλείας ετοιμάζονται για να εισβάλουν στο πανεπιστήμιο για να απελευθερώσουν τους ομήρους. Σύμφωνα με το Ιρακίγια, μέσα στο πανεπιστήμιο υπάρχουν 15 ως 20 μαχητές, μερικοί από τους οποίους είναι ζωσμένοι με εκρηκτικά. Αυτή η επίδειξη δύναμης των τζιχαντιστών λαμβάνει χώρα την επομένη σφοδρών μαχών ανάμεσα σε εξεγερμένους και δυνάμεις ασφαλείας στην επαρχία Νινευή που στοίχισαν τη ζωή σε 36 ανθρώπους, και δύο ημέρες έπειτα από μια επίθεση που πραγματοποίησαν εξεγερμένοι εναντίον της πόλης Σαμάρα, όπου έθεσαν υπό τον έλεγχό τους μερικές συνοικίες πριν ο στρατός ανακαταλάβει την πόλη.

Μισό εκατομμύριο Ιρακινοί εκτοπισμένοι λόγω συγκρούσεων στα βόρεια της χώρας

Όπως αναφέρει ο Ant1iwo, σχεδόν μισό εκατομμύριο Ιρακινοί έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω των συγκρούσεων στην επαρχία Αλ Ανμπάρ, γεγονός που συνιστά τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού τα τελευταία χρόνια στο Ιράκ, ανακοίνωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες από τη Γενεύη. Στη σουνιτική αυτή επαρχία, στα σύνορα με τη Συρία, ο στρατός και η αστυνομία προσπαθούν εδώ και πολλούς μήνες να ανακαταλάβουν περιοχές που έχουν τεθεί υπό τον έλεγχο ανταρτών --μεταξύ των οποίων και της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε-- και φυλών που διάκεινται εχθρικά απέναντι στην κυβέρνηση της Βαγδάτης. "Σήμερα, η ιρακινή κυβέρνηση δηλώνει ότι 443.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχουν εκτοπιστεί αφότου εντάθηκαν οι μάχες, τον Ιανουάριο", είπε ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας, Άντριαν Έντουαρντς. "Ωστόσο, το πραγματικό εύρος της μετακίνησης πληθυσμού, για την οποία ελάχιστα πράγματα λέγονται, είναι άγνωστο", πρόσθεσε, καθώς οι αρχές του Ιράκ αναγκάστηκαν να διακόψουν την καταγραφή των προσφύγων για λόγους ασφαλείας. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο αριθμός τους πρέπει να "πλησιάζει τις 480.000". Τον Μάρτιο ο Οργανισμός έκανε έκκληση για παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες αυτούς όμως μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει μόλις το 12% των 26,45 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτούνται για την ανακούφιση των εκτοπισμένων. Ο αριθμός των προσφύγων αυξήθηκε δραματικά στα μέσα Απριλίου, όταν οι αντάρτες κατέλαβαν ένα υδροηλεκτρικό φράγμα στη Φαλούτζα και το άνοιξαν σκόπιμα, για να πλημμυρίσουν την περιοχή.

Πόσο σημαντική μπορεί να είναι μία ημερομηνία στη ζωή μας;

Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ, πόσο μπορεί να μας στιγματίσει μία ημερομηνία; Τον καθένα μας φυσικά για διαφορετικό λόγο. Οι ημερομηνίες έχουν τη δυνατότητα να μας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό,τόσο στην καθημερινότητα όσο και στην ψυχολογία μας και αυτό διότι μπορεί να σχετίζονται με γεγονότα που μας εχουν δημιουργήσει χαρά ή άλλωτε λύπη. 

Μία ημερομηνία λοιπόν, χαρακτηρίζεται σημαντική από εμάς για πληθώρα λόγων. Ένα άτυχο ή απίστευτο συμβάν, ένας αιφνίδιος θάνατος κάποιου αγαπημένου μας ατόμου, μία γέννηση, η επέτειος μίας σχέσης ή ενός γάμου ή η λήξη αυτών, μία επαγγελματική επιτυχία, είναι πολλές από τις περιπτώσεις που μας κάνουν να θυμόμαστε μία ημερομηνία για όλη μας τη ζωή. Πολλές είναι οι φορές, όπου μία τυχαία ημέρα του χρόνου, για κάποιο άτομο δεν έχει καμία σημασία, ενώ για κάποιο άλλο άτομο έχει τόση δύναμη, έτσι ώστε να του έχει αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεωρία του.

Τι μπορούμε όμως να κάνουμε όταν μία ημερομηνία μας δημιουργεί φόβο και θλίψη;
Όταν το γενονός που έχει συμβεί είναι ευχάριστο, δεν έχουμε παρά να το απολαύσουμε και κάθε χρόνο να είμαστε όλο και πιο χαρούμενοι για την υπενθύμιση του.Από την άλλη όταν αυτό μας προκαλεί πόνο και στεναχώρια, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να το ξεπεράσουμε. Αυτό φυσικά έχει σχέση με τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου και το πως μπορεί να διαχειριστεί μία κατάσταση. Δεν έχουμε όλοι την ίδια ψυχική δύναμη για να αντιμετωπίσουμε κάτι τέτοιο. Ωστόσο πρέπει να κάνουμε μία προσπάθεια για εμάς τους ίδιους. Όταν κάτι σε επηρεάζει τόσο στην ψυχική σου υγεία, οφείλεις να το διώξεις με κάθε τρόπο και μέσο μακρυά και να ζεις μόνο τις ευχάριστες στιγμές!

Κρατήστε λοιπόν τις ημερομηνίες που σας αφήνουν μία γλυκιά ανάμνηση και τις υπόλοιπες "σβήστε" τις σαν ένα κακό όνειρο ή ένα κακόγουστο αστείο!

Με ποιον τρόπο διαμορφώνεται ο χαρακτήρας των παιδιών;

Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά, είναι έννοιες δύσκολες για να τις προσδιορίσουμε. Το κάθε άτομο, ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες του, είναι σε θέση να σχηματίσει την προσωπικότητά του. Με τον χαρακτήρα έχουμε τη δυνατότητα να εκφράσουμε τον τρόπο ύπαρξής μας, να διαφοροποιηθούμε από το σύνολο και να αντιδράσουμε στα ερεθίσματα που δεχόμαστε από τον κόσμο γύρω μας. Όμως πως διαμορφώνεται; Τι συμβάλει σε αυτή την ανάπτυξη; 

Όλοι μας κατά βάση,από την βρεφική μας ηλικία, αρχίζουμε σιγά σιγά να μαθαίνουμε τον κόσμο. Αντιλαμβανόμαστε με μικρά και σταθερά βήματα τι συμβαίνει γύρω μας και έτσι σχηματίζεται η συμπεριφορά μας. Το οικογενειακό περιβάλλον ενός παιδιού, ευθύνεται πάντα, θετικά ή αρνητικά, στη δημιουργία του χαρακτήρα του. Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει. Οι φράσεις που λέμε στο παιδί μας, ακόμα και οι πιο αθώες φαινομενικά, μπορεί να το επηρεάσουν με τρόπο που δεν
μπορούμε καν να φανταστούμε. Σημασία όμως δεν έχουν μονάχα οι φράσεις που χρησιμοποιούμε. Το παιδί, καθώς δεν δέχεται άλλα ερεθίσματα στη βρεφική του ηλικία, παρά μόνο του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, μαθαίνει να εκφράζεται και να φέρεται, σύμφωνα με αυτά που αντιμετωπίζει. Πολύ σημαντικό στην ομαλή λειτουργία του χαρακτήρα του, είναι η σχέση ανάμεσα στους γονείς του. Όταν τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε μεταξύ τους, ο χωρισμός είναι αναπόφευκτος. Όμως, όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενη δημοσίευση, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην ανακοίνωση ενός διαζυγίου. Ένα τέτοιο γεγονός, αν δεν το διαχειριστούν με "λεπτό" τρόπο οι γονείς, οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για την ψυχή του και κατά συνέπεια για τη συμπεριφορά του. Αν δηλαδή το παιδί, αντιμετωπίζει καθημερινά εντάσεις, φυσικό ακόλουθο θα είναι, να υιοθετήσει και εκείνο τέτοιο είδους συμπεριφορά.

Οι γονείς λοιπόν, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους, καθώς είναι οι κύριοι παράγοντες διαμόρφωσης της προσωπικότητάς τους. Από πολύ μικρή ηλικία, πρέπει να το κοιτούν στα μάτια, να το παίρνουν αγκαλιά, να του δείχνουν με ήρεμο τρόπο κανόνες που θα ήταν καλό να ακολουθεί, και να του λένε τρυφερά λόγια. Όλοι οι γονείς οφείλουν να παλέψουν, για να προσφέρουν το καλύτερο στα παιδιά τους με τα μέσα και τις γνώσεις που διαθέτουν, για να αναπτυχθούν συναισθηματικά και να γίνουν ισορροπημένοι και ολοκληρωμένοι ενήλικες.

Και τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι;

Ένα ερώτημα που σε βασανίζει.. Σε σιγοψίνει ζώντας με αυτή την απορία.. Πολλές φορές αναρωτιέσαι για το αν ένα άτομο έχει τη δύναμη να αλλάξει. Δύναμη; Ποια δύναμη; Που ακριβώς βρίσκεται; Γιατί χάνεται τόσο μακριά από εμάς, που την αναζητάμε διαρκώς; Γιατί.. Γιατί.. ένα γιατί που ακόμη μέσα μου παλεύει για να βρει μια απάντηση..

Υποσχέσεις και λόγια.. Λόγια που σε παραμυθιάζουν, θέλοντας να πιστέψεις στις υποσχέσεις κάποιου. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι δίνουν όρκους πως θα αλλάξουν, απλά και μόνο για να βρίσκονται στη ζωή σου. Ποιος ο λόγος να αλλάξουν για σένα όμως; Και σ'αυτό το σημείο για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω πως δεν εννοώ μία αλλαγή για να έρθει κάποιος στα μέτρα σου! Μία τέτοια αλλαγή δεν την αναζητάς όταν είσαι ερωτευμένος και δεν έχει κανένα νόημα. Μία αλλαγή στη ζωή κάποιου είναι επιθυμητή, όταν πραγματοποιείται για τον ίδιο.

Όταν φτάνεις στο σημείο της υπερβολής, πρέπει να αλλάξεις. Το οφείλεις στον εαυτό σου αλλά και στον σύντροφο σου. Μην καταστρέφεις όλα αυτά που νιώθεις και αισθάνεσαι μόνο και μόνο από το "άρρωστο" μυαλό σου, ψάχνοντας αφορμές για σύγκρουση που δεν καταλήγουν πουθενά αλλού, παρά μόνο στην ένταση και την καταστροφή. Όταν τα πράγματα κυλάνε ομαλά, απόλαυσε τη ηρεμία και τη γαλήνη στη σχέση σου και μην ψάχνεις για τέρατα που εμφανίζονται συνεχώς από το πουθενά.

Κι όταν ένα άτομο υποκρίνεται τόσο καλά πως έχει αλλάξει κάποια πράγματα για σένα ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει τίποτα απ'όλα αυτά, τι ακριβώς κάνεις; Το πιστεύεις; Kαι αν ναι γιατί; Γιατί αυτός ο κάποιος να παίζει με την υπομονή και τη νοημοσύνη σου ; Μήπως αυτό συμβαίνει γιατί έχεις την ανάγκη να νιώθεις αυτήν την ψευδαίσθηση; Και ποιο το νόημα να ζεις με ψευδαισθήσεις απ'το να ζήσεις μία αληθινή και φυσιολογική ζωή ,χωρίς υποκρισία;

Δεν αλλάζουν οι χαρακτήρες γιατί η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη. Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλά ο τρόπος που τους βλέπουμε ή μάλλον ο τρόπος που θέλουμε να εμείς να τους βλέπουμε.

Αλλάζουν τα συναισθήματα μας για εκείνους, όχι όμως και οι αναμνήσεις μας..

Η συγγνώμη που… δεν τολμάμε!

Συγγνώμη. Μία λέξη με μεγάλη δύναμη. Μία λέξη που περιμένεις από κάποιον που σε έχει πληγώσει ή στεναχωρήσει, αλλά που πολλές φορές δεν είναι αρκετή για να ‘’γιατρέψει’’ τις πληγές που σου προκάλεσε. Ακόμα κι αν η συγγνώμη αυτή είναι απόλυτα ειλικρινής και από καρδιάς, δεν γίνεται δεκτή, καθώς η εμπιστοσύνη έχει φθαρεί. Το σημαντικό όμως είναι αυτό: ζητάμε συγγνώμη όταν κάνουμε κάποιο λάθος ή μας κυριεύει ο εγωισμός και κοιτάμε πάντα πίσω χάνοντας χρόνο και ανθρώπους από τη ζωή μας;

Αναμφίβολα, όλοι οι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής μας, έχουμε κάνει λάθος, ή μάλλον… λάθη! Κανένας μας δεν είναι αλάνθαστος, κανείς δεν γεννήθηκε έτσι. Οι συνθήκες που μας οδήγησαν να φερθούμε άσχημα σε κάποιον είναι ποικίλες και διαφέρουν, από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όταν ζητάμε συγγνώμη, ουσιαστικά αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για τις πράξεις μας, για κάτι που είπαμε, για κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε και απογοητεύσαμε κάποιο δικό μας άνθρωπο. Για να φτάσουμε στο σημείο να ζητήσουμε ‘’συγχώρεση’’, πάει να πει πως μας ενδιαφέρει πραγματικά η σχέση που είχαμε αναπτύξει στο παρελθόν μαζί του. Όταν δεν ζητάμε συγγνώμη, αυτό που λαμβάνει κάποιος, είναι πως η σχέση μας δεν ήταν σημαντική, με αποτέλεσμα να προκαλούνται συναισθήματα λύπης αλλά και θυμού.

Η συγνώμη έχει να κάνει με εμάς.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η συγχώρεση, είναι κάτι που πρέπει να δεχτούμε, όταν κάποιος ‘’μετανοεί’’ και τη ζητάει από εμάς. Λάθος! Η συγνώμη, είναι προσωπική υπόθεση και διαφέρει ανάλογα με το χαρακτήρα. Στην ουσία, είναι μία πράξη που θα μας ανακουφίσει και θα μας κάνει να απαλλαχτούμε, από το αρνητικό φορτίο που μας έχει κυριεύσει και μας έχει χαλάσει την ψυχολογία. Δεν μας αφορά αν ο ‘’θύτης’’ τιμωρηθεί. Σκοπός μας είναι, να βρούμε ξανά τον εαυτό μας και να πορευτούμε με τα νέα μας δεδομένα. Το να δεχτούμε μία συγνώμη, θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής αλλά και ανωτερότητα.

Όταν έχεις φτάσει στο σημείο να πληγώσεις κάποιον, πάει να πει πως κάποιος λόγος θα υπήρχε, δεν ξυπνάς ένα πρωί με ‘’άσχημους’’ σκοπούς. Σαφώς και θα πρέπει να σκεφτόμαστε πολύ καλά πριν πράξουμε, αλλά ο αυθορμητισμός είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων, όπως και να το κάνουμε. Όλοι μας οφείλουμε σε κάποιον μία συγγνώμη, διότι είναι φύσει αδύνατο να μην έχουμε αδικήσει ή στεναχωρήσει αγαπημένα μας άτομα, ακόμα και άθελά μας. Και μην ξεχνάμε: Οι πράξεις μας είναι εκείνες, που δίνουν αξία και δύναμη στα λόγια μας! Μην στεκόμαστε μόνο σε μία λέξη, γιατί το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει η ανταπόκριση που πιστεύεις.Τι θα γινόταν αν όλοι όσοι αγαπάς χάνονταν αύριο; Έχεις προλάβει άραγε να τους πεις όλα όσα ήθελες; H ζωή είναι τόσο μικρή! Κάνε τα λόγια σου πράξη τώρα που είναι ακόμη νωρίς!

 Μήπως λοιπόν ήρθε η στιγμή;

Το γέλιο είναι ζωή-Παγκόσμια ημέρα γέλιου!

Μιας και έχω αρκετό καιρό να γράψω κάτι στο Blog μου, νομίζω πως σήμερα είναι μία καλή ευκαιρία να εγκαινιάσω και πάλι την αρχή. Κι αυτό γιατί σήμερα είναι μία σημαντική-για όλους μας ημέρα : Παγκόσμια ημέρα γέλιου λοιπόν!

Το γέλιο είναι γνωστό για τις θεραπευτικές ιδιότητες που προσφέρει στην ψυχή του εκάστοτε ανθρώπου. Μας βοηθά να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματα μας και να εκφραστούμε ελεύθερα. Το γέλιο μπορεί πολύ εύκολα, να αντικατοπτρίσει το χαρακτήρα μας. Μας ανανεώνει και μας προσφέρει μοναδικές στιγμές. Είναι πολύ σημαντικό η ζωή μας να περιβάλλεται απο άτομα, τα οποία μας προκαλούν χαρά και ευεξία! Οι φίλοι και η οικογένεια μας, μπορούν εύκολα να συμβάλλουν σε αυτό.Και όταν βρεθούν τα άτομα που μας γεμίζουν χαρά και ευτυχία, δεν έχουμε παρά μόνο να τα κρατήσουμε στη ζωή μας, σαν πηγή αγάπης! Ένα μόνο χαμόγελο, πολλές φορές, είναι ένας τρόπος να πούμε σε κάποιον σ'αγαπώ, μου έλειψες! Πόσο συχνά το κάνουμε ;

Όμως καλό θα είναι, να ανταποδίδουμε όλα αυτά τα συναισθήματα στους ανθρώπους που μας κάνουν να γελάμε με την ψυχή μας. Το γέλιο είναι ένα καλό θεμέλιο, για μία ζωή χαλαρή, ήρεμη και γλυκιά. Γι'αυτό, ξύπνα το πρωί και χάρισε στους γύρω σου όσα περισσότερα χαμόγελα μπορείς! Και μην ξεχνάμε : Ό,τι σε κάνει να χαμογελάς, αξίζει να υπάρχει στη ζωή σου!