Γιατί η απληστία είναι σύνηθες φαινόμενο των ευκατάστατων ανθρώπων..

Απλυστία συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας. Όταν όμως αυτή συνδιάζεται με διπροσωπία και πλασάρεται σε αγγελικό περιτύλιγμα, δεν έχει παρά να σου τη δώσει στα νεύρα! Στην ουσία όλοι είμαστε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και ερχόμαστε σε επαφή κυριολεκτικά από το πουθενά. Είναι λοιπόν στη φύση του κάθε ανθρώπου να γνωρίζει νέα άτομα και κουλτούρες αλλά να κάνει καινούριες παρέες, ένα παραπάνω όταν βρίσκεσαι σε ένα μέρος άγνωστο.

Παρέες ;Φιλίες ; Και η εμπιστοσύνη που χάνεται;
Δεν ξέρω αν είμαι παράλογη η απλά ανόητη και αφελής. Πάντως δεν περιφέρομαι με μία ταμπέλα στο μέτωπο που λέει : " έλα να με εκμεταλλευτείς γιατί μπορείς"! Όταν δίνεσαι σε ανθρώπους θέλοντας να τους γνωρίσεις και να τους ανοίξεις την καρδιά σου, δεν το κάνεις γιατί περιμένεις ανταπόδοση. Το κάνεις γιατί εσύ το θέλεις. Όταν όμως παίρνεις για αντάλλαγμα απογοήτευση, τότε κοντεύεις να εκραγείς και θέλεις κάπου να ξεσπάσεις και να μιλήσεις. Απευθύνεσαι κατά συνέπεια σε άτομα που γνωρίζεις καλά και θέλεις να μοιραστείς την εκάστοτε προδωσία μαζί τους, περιμένοντας ίσως και μία συμβουλή.

Προσωπικά έχω ταρακουνηθεί ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα από άτομα που πρεσβεύουν την απλυστία. Φυσικά και τα έχω κάνει πέρα αλλά ένα πράγμα που πραγματικά με εξοργίζει είναι πως το παίζουν δήθεν "παναγίες", κάνοντας πολύ συχνά πλάκα και αστεία στην παρέα για να τραβούν την προσοχή και τα βλέμματα αλλά όχι μόνο γι'αυτό. Και για να έχουν ένα "άλλωθι" για τις πράξεις τους!

*Όταν όμως από απλυστία φτάνεις στην κλεπτομανία τι κάνεις;
 Απλυστία είναι η ακόρεστη επιθυμία να αποκτάς όλο και περισσότερο υλικά αγαθά, όσα κι αν έχεις. Και κατά τη γνώμη μου άτομα που έχουν την οικονομική δυνατότητα να έχουν πληθώρα αυτών, θέλουν τόσα, κι άλλα τόσα, κι άλλα τόσα.. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει ένα άτομο με καλή οικονομική κατάσταση να εκμεταλλεύται άλλα άτομα και για να το πω πιο ωμά, να κλεβει εν ψυχρώ γνωστούς και αγνώστους. Έχοντας λοιπόν τη "ρετσινιά" του πλούσιου ή ευκατάστατου, έχεις και την καλύτερη κάλυψη. Αυτά τα άτομα είναι για μένα άρρωστα μυαλά. Δεν κλέβουν γιατί έχουν την ανάγκη να φάνε αλλά γιατί αντί για πέντε τσάντες Prada, θέλουν να αγοράσουν έξι. Ε, τότε λες βρε παιδί μου, δεν μου κάνει και ένα δωράκι η φίλη μου που με αγαπάει τόσο ; Δεν είναι και ανάγκη να της το πω..!Ντροπή λίγο..

Η καθημερινότητα και οι απότομες αλλαγές-γνωριμίες στη ζωή μας , επιφυλλάσουν πολλές φορές και δυσάρεστες εκπλήξεις. Μία συμβούλη : μην ανοίγεστε εύκολα! Για να εμπιστευτείς κάποιο άτομο πρέπει να σου έχει σταθεί σε δύσκολες στιγμές. Και προς Θεού προσοχή στα προσωπικά σας αντικείμενα. Είναι σκληρό και απάνθρωπο να σου λείπουν αντικείμενα αλλά και χρήματα από άτομα που σου κάνουν τους φίλους μόνο και μόνο για να σε καταπατήσουν. Εγώ προσωπικά ένιωσα βιασμό της ιδιωτικής μου ζωής..