Μία δική μου ιστορία!

Χριστούγεννα λοιπόν! Ημέρες χαράς και ευτυχίας που όλοι περιμένουν. Μία καλή ευκαιρία για όλους να ξεφύγουν για λίγο από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και να γίνουν για ένα  μικρό χρονικό διάστημα και πάλι παιδιά. Εγώ για να πω την αλήθεια, δεν έχω μεγάλη συμπάθεια σε αυτή τη γιορτή. Γιατί; Μια ερώτηση που μένει αναπάντητη ακόμη από εμένα. Ίσως κάποιο γεγονός θα με είχε επηρεάσει σε μικρή ηλικία. Ποιος ξέρει;

Το γεγονός πως όλοι οι φίλοι μου περίμεναν πως και πως να έρθουν τα Χριστούγεννα ενώ εγώ παρακαλούσα να φύγουν όσο πιο γρήγορα γίνεται, πάντα με προβλημάτιζε πολύ. Έτσι, πήρα την απόφαση Παραμονή Χριστουγέννων,να γράψω ένα γράμμα στον παχουλοκομψό κυριούλη που μου τη σπάει, κατά κόσμον Άγιο Βασίλη! Του ζήτησα κάτι σχετικά απλό: να με κάνει να συμπαθήσω τα με κάποιο τρόπο τα Χριστούγεννα, δε ζήτησα δώρα.

Το ίδιο βράδυ, κάτω από το τσιρκολί Χριστουγεννιάτικο δεντράκι το οποίο στόλισε η μαμά μου, βρήκα ένα γράμμα που έλεγε: είσαι έτοιμη να γνωρίσεις τη μαγεία των Χριστουγέννων; Nα είσαι έτοιμη στις 12!Ξαφνιάστηκα, τρόμαξα και πίστεψα πως κάποιος μου κάνει πλάκα! Κι όμως!Στις 12 ακριβώς, ο Άι-Βασίλης, μου χτύπησε την πόρτα και με προσκάλεσε σε ένα μακρινό ταξίδι αλλά σύντομο ταξίδι. Αποδέχτηκα την πρόταση του και το ταξίδι ξεκίνησε...

Ανέβηκα στο έλκυθρο μαζί του. Μπροστά υπήρχαν δύο τάρανδοι που το καθοδηγούσαν. Μου διάβασε γράμματα που του έχουν στείλει μικροί και μεγάλοι. Ο καθένας του ζητολυσε κάτι ξεχωριστό, κάτι που θα τον έκανε πολύ ευτυχισμένο. Ο Άι-Βασίλης ήταν προβληματισμένος, για το αν θα προλάβει να βγάλει και πάλι εις πέρας την αποστολή του. Παρ'όλα αυτά, ήταν με το χαμόγελο στα χείλη,(αυτό που μπορούσα να διακρίνω για την ακρίβεια). Ταξιδέψαμε σε ηπείρους, πόλεις και χωριά, γνωρίσαμε πολιτισμούς, ήθη και έθιμα, γνώριμα πάντα για εκείνον και πρωτόγνωρα για εμένα. Μοιράσαμε δώρα, αφήνοντάς τα κάτω από χριστουγεννιάτικα δέντρα, στα οποία βρήκαμε παιδάκια να κοιμούνται δίπλα, περιμένοντας με ανυπομονησία το δώρο τους το επόμενο πρωί. Όμως, υπήρξε και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Άνθρωποι άστεγοι σε πολλά κράτη του κόσμου, που αναζητούσαν μονάχα ένα ζεστό μερος για να κοιμηθούν. Ενώ πήγα να αφεθώ στη "μαγεία" των Χριστουγέννων, κάπου εδώ χάθηκε και πάλι...

Φανερά πικραμένος ο Άι-Βασίλης που δεν μπορούσε να κάνει κάτι για όλους τους άστεγους του κόσμου, μοίρασε όλα τα δώρα που είχε στο σάκο του και λίγο αργότερα ξεκινήσαμε για το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής. Δύο ώρες είχαν ήδη περάσει και δεν το είχα καταλάβει! Σταματήσαμε έξω από το σπίτι μου. Μου ευχήθηκε υγεία και ευτυχία και μου υποσχέθηκε πως έως τα επόμενα Χριστούγεννα που θα έρθει να με πάρει για ένα ακόμη ταξίδι, δεν θα υπάρχει θλίψη και δυστυχία και πως όλοι θα εχουν ένα σπίτι για να κοιμηθούν και ένα πιάτο ζεστό φαγητό.

Ανυπομονώ!

*Είμαι για τα σίδερα!